hevpeyvînên tirş - 1 "ferhenga şikestî"

tirsik.net ferhenga înteraktîv a kurdî, ya ku ji hemû malperên kurdî yên din cudatir, di rêya xwe de bê rawestan dimeşe; ji hemû kurdan re vekirî, cihê nîqaşên cur bi cur, vê gulanê dibe 6 salî. 

xewşeriqî di vê nivîsê "tirsik.net 6 salî ye" de gotibû ji bo xêra 6 salîya tirşikê wê bi tirşikvanan re rêzehevpeyvînan çêke.

û roj hat, hevpeyvîna me ya ewil me bi tirşikvanê qeşeng û jêhatî "ferhenga şikestî" re çêkir. ez zêde dirêj nekim û gotinê tehl nekim. ev e pirsên xewşeriqî û ev e bersivên ferhenga şikestî.

ferhenga şikestî, 2018, amed

1) hinekî behsa xwe bike û çi bû sebeb ku tu bixwazî bibî tirşikvan?

bi kurtasî dikarim bêjim wexta ku tirşik.net ava bûbû di warê medyaya sosyal de êdî kurdî jî hêdî hêdî ketibû rewacê. yanê nexasim li ser faceyê hejmara bikarhênerên kurdînûs zêde bûbûn. bi tesadufî

damê: lîstika bav û kalan, ne ya ciwan û xortan

tê bîra min, em li gund zilamên mezin hemû li binya darên mizgeftê li dora hev kom dibûn; li ser çîmentoyê an jî li ser qertonê bi tebeşîrê an bi tenîyê dam çêdikirin û 16 kevirên hûrik yên spî, 16 kevirên hûrik yên reş jî peyda dikirin û dest bi damê dikirin. em zarokên gund jî li dora wan kom dibûn, yek jipiya yek rûniştî, herkesî hewl dida serê xwe bixe nava lîstikê. gava yekî digot: "ez siwar!" an jî yekî digot: "de bixwe vê libê" yên dorê û yê pêşber guhê xwe bel dikirin; çi pîlan dike, ev xefk e an lib libê ye?

16 kevirên spî 16 yên spî, wêne: economist

ji kişikê bêhtir damê hakim bû, li welatê me. xelk, gundî, cotkar, pale û ticar damê dilîstin; axa û mîr jî kişikê.

tirsik.net 6 salî ye

tirsik.net "eynika civaka kurdan e."* eynik û hişê civaka kurdan tirşik, tirşika me, di gulana 2013'ê ava bû û vê gulana 2018'ê 5 salîya xwe timam dike û dibe 6 salî.

dîzayn: xewşeriqî

tirsik.net'ê bi xwe re nifşek çêkir, nifşeke ku hewl dide ferhengeka înteraktîv a li ser mijarên cur bi cur çêke. ji şimik heta kumik her tişt mijara tirşikê ye. ji têgehên endezyarîyê heta hiqûq, tib, wêje û çandê û ji rexneyê heta pesndayîn, fikr û ramanê cihê xwe di tirşikê de dîtîye û hatine pênasekirin.

belkî rojekî - giacomo joyce

hefteya borî pirtûkên min ji idefixê sparîş kirî, hatin gihane min. divê mirov heqê idefixê bidîyê, di karê xwe de serkeftî ne, hem zû hem birêkûpêk.

ji vê seta çîroka nûjen a cîhanê yek jê giacomo joyce'a james joyce e. her çiqa mirov nikare bêje çîrok e jî.

li gor pêşgotinê james joyce ev pirtûka xwe piştî qedandina nola ciwanekî portreya humermendî û berî dest bi nivîsandina ulysses'ê li triyeste'ê nivîsîye.

joyce li triyeste'ê dersa îngilîzî dide qîzika, ji van xwendekarên wî keyfa wî ji amalia popper a ku li se rêya san michele dirûnê re tê. joyce vê keyfanînê û heza xwe ya erotîk, dilbijandina xwe bi tarza xwe dinivîse. dinivîse lê naweşîne, dihêle ba birayê xwe û heta berî ku bimire jî ev pirtûka nayê zanîn.